Wat als een kind niet tot handelen komt? Zelfs als je passende uitleg met pictogrammen hebt gegeven?
Vorig jaar zat Els bij mij in de training. Als juf in het speciaal onderwijs wilde ze graag leren hoe ze tekenen kan toepassen in de klas om haar leerlingen te helpen. Aan het begin van de training tijdens de kennismakingsoefening vertelde ze over een jongetje uit haar klas. Het lukt hem maar niet om zelfstandig zijn handen te wassen. Ik vroeg haar hoe ze hem daarbij helpt. Nou, zei ze, ik heb het uitgelegd met hulp van picto’s en die hangen nu ook bij het aanrecht waar hij zijn handen moet wassen.
Tja…wat doe je in zo’n situatie?
Na de kennismakingsoefening vertelde ik over de kracht van tekenen. Hoe het komt dat tekenen zo goed werkt bij kinderen met autisme. Ook dat kinderen zelf vaak heel goed kunnen aangeven welke details ze nodig hebben in de tekening om iets te herkennen. Ik gaf als voorbeeld de iPad die ik voor mijn zoon Hidde tekende. Met een leeg scherm was het voor hem geen iPad. Hij zei dat ik er nog Marscha en de beer (een tekenfilm die hij graag ziet op de iPad) in moest tekenen. En toen ik dat had gedaan, riep hij verrukt uit: “Ja, mama nu is het een iPad!”
Ik zag Els kijken en denken. Ineens riep ze uit: “Ik denk dat ik weet waarom hij zijn handen niet kan wassen!”. Iedereen in de training keek verbaasd op. Vragend keken we haar aan; wie kan zijn handen niet wassen? “Nou die jongen uit mijn klas waar ik eerder over vertelde”, zei Els, “hij herkent gewoon de picto van het handen wassen niet!”
Een week na de training stuurde ze me een mailtje. De picto van handen wassen bleek voor hem inderdaad onduidelijk. Hij herkende de kraan op de picto niet als de kraan bij de wasbak op school. Daardoor klopte het voor hem niet en lukte het hem dus ook niet om de kraan aan te zetten en zijn handen te wassen. Samen hadden ze getekend hoe het handen wassen stap voor stap uit moest zien inclusief een herkenbare kraan. En nu…kon hij zelf zijn handen wassen. Geweldig toch!
