Mieke de Gunst ~ Trainer, coach en ervaringsdeskundige

voor vrouwen die dagelijks te maken hebben met zorgintensieve kinderen. Die eigenlijk intens willen genieten van het leven. Maar je voelt je al schuldig als je een half uur voor jezelf pakt. Stiekem ben je vergeten hoe dat moet; genieten.

Kom, ik laat het je zien!

Een zorgintensief kind verander je niet. De verwachtingen van anderen ook niet. Net zo min als het zorgsysteem. Maar wat je wel kunt veranderen is de manier waarop je er zelf mee om gaat.

Durf jij het anders te doen? Op jouw eigen manier?

De komst van mijn jongste zoon zette ons gezinsleven op zijn kop. Naast de verwondering en het plezier brengt een zorgintensief kind de nodige uitdagingen met zich mee. Om die het hoofd te bieden, heb ik goed voor mezelf te zorgen. De dingen op mijn manier te doen en heel duidelijk mijn eigen grenzen aan te geven. Mijn kind is er altijd maar ik hoef niet altijd beschikbaar te zijn. Zo kan ik intens genieten van het leven ondanks de shit. 

Ze noemen me een ervaringsdeskundige maar dat zegt me niet zoveel. Ik heb enkel ervaring met mijn eigen kinderen. In mijn eigen gezin. Ik weet wel hoe tering zwaar een zorgintensief gezin soms kan zijn.

Ik ben trouw aan mezelf en doe de dingen graag op mijn manier. Op mijn voorwaarden en met mijn grenzen. Hulp vragen heb ik overigens wel moeten leren.

Ik kan tering goed dansen. Als ik niet uitkijk heb ik alle mannen op de dansvloer aan mijn heupen hangen.

Pindakaas, het liefst zo met mijn vinger uit de pot gelikt. Hemels! Vast niet de gezondste guilty pleasure maar voor mij wel de lekkerste.

Mijn stift pikt feilloos de dingen op die niet gezegd worden maar die wel belangrijk zijn.

Mijn brein schiet alle kanten op. Ik zie overal verbanden en patronen. Lastig uit te leggen dus teken ik. Want als ik het zie, snap ik het beter en jij ook. Daar krijg ik thuis in discussies trouwens nauwelijks de tijd voor. Mijn man en oudste zoon zijn me te snel af met die razendsnelle brains van ze.

Een hilarische paaldans act, zoenen met een vreemde man of dronken eindigen onder een brug. Ik speel de sterren van de hemel tijdens de voorstellingen met mijn improvisatie theater club. Gewoon omdat het kan en het leven al serieus genoeg is. Maakt ook weer zo lekker dingen zichtbaar.

Mijn omgeving wordt gek van me als ik weer eens met wat nieuws op de proppen kom. Een nieuwe hobby, sport of werk. Niet mijn probleem. Ik doe het nou eenmaal erg goed op de ervaring van dingen uitproberen. Hoe meer hoe beter.

Ik kan supergoed tekenen en beeldend samenvatten. Luchtig met humor en een tikkie vunzigheid. Kun je me trouwens voor inhuren. Laat ik je zien waar het echt om gaat.

Tekenen om dingen zichtbaar te maken. Ik doe het al mijn hele leven. Om mezelf en de wereld om mij heen beter te begrijpen. Gedachten die maar in mijn hoofd blijven malen. Om gek van te worden. Zodra ik de stift pak en ga tekenen, wordt mijn hoofd rustig.

Stapels papier heb ik vol getekend vroeger op school. Met lesstof voor een toets, uitleg van een docent. Lekker meditatief om te doen én enorm helpend. Want als ik een keer vergat te tekenen, haalde ik een onvoldoende.

Heb er zelfs mijn werk van gemaakt. Als (inmiddels ex) eigenaar van de Betekenaar heb ik honderden, duizenden professionals geholpen met het toepassen van tekenen in hun werk om helder te kunnen communiceren en elkaar beter te begrijpen.

In 2017 ging ik verder met het begeleiden van zorgprofessionals en ouders die dagelijks te maken hebben met zorgintensieve kinderen. Ik help ze bij het duidelijk communiceren in de begeleiding, makkelijker contact maken en aan sluiten op de belevingswereld om het kind beter te begrijpen.

Waarom ik zo goed kan tekenen? Gewoon door het veel te doen 😉 En omdat mezelf uitspreken voor mij lange tijd niet zo van zelfsprekend was.  Door te tekenen kon ik toch uiting geven aan wat ik zag en hoorde.

Ik zeg je niet wat je anders zou moeten doen, ik laat het je zien. Kun je lekker zelf de conclusie trekken dat het tijd wordt om te veranderen. Het is namelijk veel minder heftig om in een tekening te zien wat je niet zegt maar wel voelt dan dat je het van mij hoort.

Ik zet koffie op een trage manier. Hoef ik even de puinhoop in de woonkamer niet te zien. Opruimen daar begin ik niet aan. Binnen no time ligt de vloer toch weer bezaaid met takken en bladeren.

Ik geniet van mooie bloemen. In het dagelijkse krijg ik een bosje onkruid van mijn zoon.

Mooie oorbellen. I love it! Thuis worden ze uit mijn oren getrokken door mijn over enthousiaste zoon. Die zijn eigen krachten niet kent.

Make up was ik nooit zo van. Maar eigenlijk is het net als tekenen. Tegenwoordig zitten er in mijn etui niet alleen maar stiften.

Mijn hart gaat in de fik van een kouwe douche of duik in het buitenwater. Goed voor de weerstand en mijn immuunsysteem. Heb zelfs een kliko gevuld met water in de tuin staan. Noem het gek. Ik zeg ideaal.

Sporten is mijn uitlaadklep. Boksen of een crossfit workout. Het houdt me fit en sterk. Hard nodig met die puberende zoons van mij. Laatst tilde de oudste me al op en sjouwde me de kamer door. De schrik van elke moeder 😉

Wat zou er gebeuren als je het op jouw manier gaat doen?

Wat verandert er voor jou, je gezin én voor de kinderen die je begeleidt als jij jezelf op één zet? Als jij intens gaat genieten van het leven? Op jouw voorwaarden. Ondanks de shit in je leven? Boek een matchcall dan teken ik het uit voor je.